عنوان خاطره: این است تبلیغ اسلام
راوی: شهيد مظلوم آيت الله دكتر بهشتي
يكي دو هفته پيش، جواني به منزل ما آمد. سلام عليكم ـ و عليكم السلام.
(با يك قيافه ي حق به جانبي) بنده فلاني هستم. مبلّغ اسلامي در آمريكا.
ـ خوب بفرماييد آقا چه درس هايي خوانده ايد؟
ـ هيچي، دو سه سال بعد از ديپلم يك خرده از ادبيات عربي ... يك چيزهايي خواندم، به اندازه ي يك مبلغ! (اين قدر مبلغ را يك دستي مي گرفت كه مي گفت به اندازه ي يك مبلغ چيز ياد گرفته ام!)
ـ خوب ديگر چي ...؟ از نظر خودسازي ها و ...؟
ـ (با شوخي گفت) اسلام اگر براي همه، چيز خوبي نيست براي ما كه بحمدالله چيز خوبي است.
آن گاه از جيبش نوشته اي به انگليسي درآورد كه ترجمه اش اين بود: «چون جناب ثقة الاسلام سبط فلان مرحوم براي تبليغ عازم آمريكا هستند، به مؤمنين توصيه مي شود از وجود ايشان استفاده كنند.»
اين نوشته را داده بود به دار الترجمه ي دادگستري، ترجمه ي رسمي كرده بود و آن را در جيبش گذاشته بود ... من واقعا متأثر شدم، به او حالي كردم كه تو اقلاًّ به خانه ي من اشتباهي آمده اي، گفت مرا راهنمايي كنيد.
گفتم: دو راهنمايي به شما مي كنم:
يكي اين كه: شما از خودتان درباره ي اسلام يك كلمه هم حرف نزنيد، فقط حق داريد اگر برخي از نوشته هاي افراد صاحب نظر را به فارسي مي فهميد، به انگليسي بيان كنيد.
دوم اين كه: سعي كن آن جا سوژه ي روزنامه هاي يهودي ضد اسلام نشوي. (چون هيكل خيلي خوبي براي سوژه روزنامه هاي ضد اسلام آنجا بود).
گفت: بله آقا! من قم بودم، طلاب جوان خيلي با علاقه پيش من مي آمدند و خيلي خوشحال بودند!
گفتم: خدا آن ها را هدايت كند!
اين ها تبليغ اسلام نيست. تبليغ اسلام راهش اين است كه اقلاًّ خود اين آقا كه پا مي شود به آن جا مي رود، نمونه ي عملي زندگي اسلامي باشد. راست باشد، درست باشد، با آگاهي حرف بزند، از روي ناآگاهي سخني نگويد، نه درباره ي اسلام، نه درباره ي مكتب ها و اديان ديگر، دغلي نكند، دكانداري نكند، بهره كشي نكند، با ديگران با رفتاري متناسب با اخلاق اسلامي رفتار كند. اين است تبليغ اسلام.(1)
